Inspiratie: Michael Leunig’s “When I talk to you”

"When I talk to You" van Michael Leunig

Image courtesy of Michael Leunig

Michael Leunig is een Australische cartoonist, schilder, filosoof en poëet. In het boekje “When I talk to you” schrijft hij over een persoon die knielt voor een eend om te reflecteren over de problemen en vreugde van het leven. Hij geeft het dier dankbetuigingen en drukt zijn hoop uit. De persoon is aan het bidden…

Hij legt hierna op een prachtige manier uit waarom hij kiest voor een mannetje dat knielt en bid voor een eend, zijn God. In een notendop gezegd laat hij een simpel persoontje knielen, als een symbool van nederigheid. Want een staand, rationele persoon vol trots kan en zal nooit met een eend praten. Door nederig te buigen komt hij dichter bij de eend en wordt hij meer zoals hij. De eend symboliseert schoonheid, natuur, onschuld, het niet rationele en het onuitspreekbare; eigenschappen die je wel aan een eend kan toeschrijven, maar ook aan innerlijke leven van de knielende persoon. In zekere zin probeert de persoon in contact te komen met zijn eigen ziel door een vorm van gebed.

Ik vond (en vind) dit een mooi, inspirerende zienswijze. Iets meer dan twee jaar geleden kregen we dit boekje van een goede vriend uit Australië. Het was een moeilijk tijd toen, met veel pijn en verdriet; en op zo’n moment sta je heel open en kwetsbaar je wereld te herbekijken. Je vaste structuur wordt compleet door elkaar geschud wanneer je weet dat je afscheid zal moet nemen van een geliefd persoon, en hem/haar ondertussen ziet lijden. Om dan deze woorden te kunnen lezen, hoe hard ze ook klinken, doet ontzettend deugd. Het voelt als verzachtende zalf.

Hieronder wil ik één gedichtje van hem delen dat mij toen sterk is bijgebleven (Engelstalig). Je kan meer over hem terugvinden op zijn website www.leunig.com.au

When the heart
Is cut of cracked or broken
Do not clutch it
Let the wound lie open

Let the wind
From the good old sea blow in
To bathe the wound with salt
And let it sting

Let a stray dog lick it
Let a bird lean in the hole and sing
A simple song like a tiny bell
And let it ring

Let it go. Let it out.
Let it all unravel.
Let it free and it can be
A path on wich to travel.

(Michael Leunig)

10 creativiteitsboosters die mij steeds weer op weg helpen

Laatst schreef ik over hoe moeilijk het soms kan zijn om weer te beginnen nadat je creatieve proces een tijd heeft stil gelegen. Met deze lijst kan het bij mij in ieder geval niet snel fout lopen. Hopelijk heb jij er ook iets aan…

Mijn lijstje van creativiteitsboosters:

Onbetwistbaar op nummero uno: Uitwisselen met anderen! Ga echt samenzitten op café, thuis of in de bieb en laat aan elkaar zien waar je mee bezig bent de laatste tijd.

Zoek een kunstwerk uit dat je aanspreekt en ga je er meer in verdiepen. Wie heeft het gemaakt en wanneer, onder welke omstandigheden?

Ga naar een tentoonstelling/vernissage/concert/cd-voorstelling.

Schrijf je in voor een workshop of cursus.

Ga tussen (nieuw) materiaal snuffelen in je eigen voorraad of in die van een winkel.

Probeer eens een nieuwe techniek.

Laat je online inspireren op Pinterest, (of Flickr of Imgur of Instagram, of Facebook of Reddit of Youtube of …)

Haal oudere werken terug boven van een tijd terug en bekijk het proces dat je ondertussen doorlopen hebt. Vaak geeft dit ook weer een duidelijker beeld van waar je nu verder naar toe wilt.

Luister een Podcast of lees blogs uit je interesseveld.

Lees een biografie van een inspirerend persoon en onderzoek hoe zij hun blokkades overwonnen.

Heb je zelf ook boost-acties die voor jou goed werken? Ik ben eigenlijk heel benieuwd naar wat anderen helpt om weer vooruit te komen. Je zou me een groot plezier doen als je nog een idee zou willen delen hieronder…

Hoe vind je je creatieve drive weer terug?

De laatste tijd komt het er allemaal niet zo van, creatief bezig zijn. Om van bloggen over creatief bezig zijn maar te zwijgen. Voltijds werken, 2 huishoudens (ik woon afwisselend op twee plekken elke week), en de stress van een moeilijke periode van me afschudden (ik schreef er vorige week over) zorgt er voor dan ik blijf hangen in een “hehe, even rust nemen”-modus. Op zich is daar niks mis mee, maar ik voel dat het me goed zou doen om weer aan de slag te gaan. Ik mis het bezig zijn en ik voel me leeg van binnen. Wordt niet genoeg gevoed. Maar aan de andere kant ben ik bang om weer te beginnen. Ik verstop me graag in mijn rust-modus en schuif het allemaal voor me uit.

Normaal menselijk

Nu raakt iedereen wel eens uitgeblust of leeg als het gaat om creatief bezig zijn. Je kan niet 24/7 goeie invallen hebben of non-stop bol staan van de inspiratie. Zeker als het een hele drukke periode is waar veel stress bij komt kijken voel ik me sneller uitgeblust en heb ik nergens zin in. Geen zin om iets creatief te gaan doen, iets te tekenen, breien, maken,… dingen die ik normaal heel graag doe en die me goed afgaan.

Wat dan kan helpen is door mijn materialen snuffelen, oude werkjes bovenhalen, het werk van andere artiesten bekijken, een (creatieve) podcast luisteren of naar een tentoonstelling gaan. Ook pinterest.com is een bijna onuitputtelijke bron van inspiratie.
Maar soms is dat allemaal niet genoeg. Dan denk je dat anderen het toch allemaal al hebben gedaan, en dat ze nog beter zijn ook.

De dingen op een rijtje

Ik ben er deze keer eens rustig bij gaan zitten en ben op zoek gegaan wat de gemeenschappelijke noemer is van alle dingen die ik graag doe of deed. En waarom het goed voor me is.

Als iemand me vraagt: “Heb je een hobby?” dan antwoord ik meestal met hetgeen waar ik het laatste mee bezig ben geweest. “Breien” of “tekenen” zeg ik dan. Maar ik doe zoveel dingen graag! Eigenlijk dekt dat de lading helemaal niet. Ik zing ook graag, beoefen allerlei soorten handwerk, speel piano of gitaar, probeer mezelf harp aan te leren, ik grimeer graag gezichten, ik programmeer, lees en wandel graag… Plus nog –tig andere dingen. Er komt geen einde aan de lijst. Ik wil me ook niet beperken tot een bepaalde specialisatie, want het zou me gaan vervelen. Ik wil geen keuze maken of me in een hokje plaatsen.

De maker in mij

Als ik terug kijk naar mijn schooltijd, mijn 100 hobby’s of naar de engagementen waar ik sinds jong af aan het meeste plezier aan beleefde, dan is het wel iets maken of opstarten. Iets laten ontstaan. Of het nu handwerken, tekenen, websites in elkaar knutselen, handwerkgroepjes opstarten jongeren in de jeugdvereniging op weg helpen, mezelf gitaar aanleren, een trouwfeest organiseren, grimeren, … Altijd komt datzelfde thema terug. Het “maken” geeft  opgeruimdheid in mijn hoofd, en het maakt me blij.

(Iets onderhouden, volhouden of afronden vind ik dan weer veel moeilijker, maar daarover een andere keer meer.)(Ook die 100 hobby’s begrenzen is een beproefde uitdaging trouwens.)

Wat mij helpt

Wat mij altijd helpt (ja echt altijd) als ik vast zit in mijn passiviteit is ideeën uitwisselen met anderen. Ideeën van volgende (brei-)projecten, beelden, woorden, melodieën die me raken, die ik mooi vind, met anderen delen, waarop de ander dan vaak weer met een nieuw iets aankomt. Gaandeweg begin ik weer op te laden en te tintelen. Enthousiasme komt terug en het kriebelt dan na zo’n uitwisseling om zelf weer te beginnen.

Gek genoeg vergeet ik dat vaak als ik het nodig heb… laat ik m’n vrienden eens bellen om af te spreken.

Nieuw jaar, nieuwe moed

wp-1461794809266banner

Een paar jaar geleden zocht ik meer uitdaging in het breien en toen ik voor het eerst sjaals in “laceknitting” zag, was ik verkocht. Ik begon toen aan twee sjaals met veel goede moed, maar zoals bij elk werkje kom je een struikelblok tegen, en in het geval van de twee kant-sjaals heeft het werk zeker twee jaar stil gelegen, tot nu. Continue reading