Een paar dagen geleden had ik ineens het gevoel dat er Lente in de lucht hing. Lente! Met een grote L dus! De sneeuwklokjes staan nog, maar de krokussen komen al door. Sommige struiken lopen al uit, anderen staan er nog verdord bij. En dan de zachte temperatuur, en de warme gloed als de zon ondergaat. Hmm.
Wat vreemd eigenlijk, om zo te verlangen naar de lente, terwijl het eigenlijk niet echt winter is geweest. Stiekem vind ik het niet erg. Geen zin in, dit jaar.

Het breien viel wat stil tot ik laatst besefte dat er (heel) binnenkort weer kleine mensjes geboren zullen worden, dus maar snel aan de slag gegaan. Mét suikerkuikentjes! (ok, het is wat kort door de bocht om ze nu al in huis te hebben, ik weet het, dat is pas voor Pasen, maar kom op, SUIKERkuikentjes!!!!)