’t Was alweer lang geleden dat ik een lino had gesneden. Misschien zelfs van m’n opleiding tot regent Plastische Opvoeding? Ik had er toen niet zo veel lol in op de een of andere manier. Ik kon het niet goed doorzien en wist niet goed wat te maken. Geen overzicht in de talrijke mogelijkheden denk ik. En het grafische sprak me ook minder aan. Maar door echt wel heel mooi grafisch werk te zien op Pinterest krijg ik ineens weer zin om wat te maken. Om maar te zwijgen van alle leuke stempelideeën! Ik ben grafisch werk ook veel meer gaan appreciëren in de tussentijd.

Ondertussen was ik ook m’n mesjes kwijtgeraakt. Nergens meer te vinden. Misschien aan iemand uitgeleend en nooit terug gekregen? Ik leen vaak genereus spullen uit, maar vergeet dan na een tijdje aan wie, en dan komt het ook niet altijd vanzelf weer terug. Dus ik hoop dan maar dat de ander er heel blij mee is en het goed wordt benut. Comforting yourself…

Tijdens een regenachtige tocht door Antwerpen ben ik nog eens een tekenwinkel binnen gedoken en heb ik mezelf een nieuw lino-snijsetje aangekocht. En daar vond ik ook een soepele variant van lino om in te snijden. Het is gemaakt van een soort rubber (meer info kan ik je niet geven, want ik ken er niks van) en door z’n soepelheid veel geschikter om kleinere prentjes af te drukken zonder pers. Net wat ik nodig had. Thuis maar meteen aan de slag, en ziehier het resultaat. Het drukken gaat best goed met een kurken ondergrond. Na de eerste proefdrukjes en wat aanpassingen is ie nu klaar om te gaan gebruiken.