De laatste tijd komt het er allemaal niet zo van, creatief bezig zijn. Om van bloggen over creatief bezig zijn maar te zwijgen. Voltijds werken, 2 huishoudens (ik woon afwisselend op twee plekken elke week), en de stress van een moeilijke periode van me afschudden (ik schreef er vorige week over) zorgt er voor dan ik blijf hangen in een “hehe, even rust nemen”-modus. Op zich is daar niks mis mee, maar ik voel dat het me goed zou doen om weer aan de slag te gaan. Ik mis het bezig zijn en ik voel me leeg van binnen. Wordt niet genoeg gevoed. Maar aan de andere kant ben ik bang om weer te beginnen. Ik verstop me graag in mijn rust-modus en schuif het allemaal voor me uit.

Normaal menselijk

Nu raakt iedereen wel eens uitgeblust of leeg als het gaat om creatief bezig zijn. Je kan niet 24/7 goeie invallen hebben of non-stop bol staan van de inspiratie. Zeker als het een hele drukke periode is waar veel stress bij komt kijken voel ik me sneller uitgeblust en heb ik nergens zin in. Geen zin om iets creatief te gaan doen, iets te tekenen, breien, maken,… dingen die ik normaal heel graag doe en die me goed afgaan.

Wat dan kan helpen is door mijn materialen snuffelen, oude werkjes bovenhalen, het werk van andere artiesten bekijken, een (creatieve) podcast luisteren of naar een tentoonstelling gaan. Ook pinterest.com is een bijna onuitputtelijke bron van inspiratie.
Maar soms is dat allemaal niet genoeg. Dan denk je dat anderen het toch allemaal al hebben gedaan, en dat ze nog beter zijn ook.

De dingen op een rijtje

Ik ben er deze keer eens rustig bij gaan zitten en ben op zoek gegaan wat de gemeenschappelijke noemer is van alle dingen die ik graag doe of deed. En waarom het goed voor me is.

Als iemand me vraagt: “Heb je een hobby?” dan antwoord ik meestal met hetgeen waar ik het laatste mee bezig ben geweest. “Breien” of “tekenen” zeg ik dan. Maar ik doe zoveel dingen graag! Eigenlijk dekt dat de lading helemaal niet. Ik zing ook graag, beoefen allerlei soorten handwerk, speel piano of gitaar, probeer mezelf harp aan te leren, ik grimeer graag gezichten, ik programmeer, lees en wandel graag… Plus nog –tig andere dingen. Er komt geen einde aan de lijst. Ik wil me ook niet beperken tot een bepaalde specialisatie, want het zou me gaan vervelen. Ik wil geen keuze maken of me in een hokje plaatsen.

De maker in mij

Als ik terug kijk naar mijn schooltijd, mijn 100 hobby’s of naar de engagementen waar ik sinds jong af aan het meeste plezier aan beleefde, dan is het wel iets maken of opstarten. Iets laten ontstaan. Of het nu handwerken, tekenen, websites in elkaar knutselen, handwerkgroepjes opstarten jongeren in de jeugdvereniging op weg helpen, mezelf gitaar aanleren, een trouwfeest organiseren, grimeren, … Altijd komt datzelfde thema terug. Het “maken” geeft  opgeruimdheid in mijn hoofd, en het maakt me blij.

(Iets onderhouden, volhouden of afronden vind ik dan weer veel moeilijker, maar daarover een andere keer meer.)(Ook die 100 hobby’s begrenzen is een beproefde uitdaging trouwens.)

Wat mij helpt

Wat mij altijd helpt (ja echt altijd) als ik vast zit in mijn passiviteit is ideeën uitwisselen met anderen. Ideeën van volgende (brei-)projecten, beelden, woorden, melodieën die me raken, die ik mooi vind, met anderen delen, waarop de ander dan vaak weer met een nieuw iets aankomt. Gaandeweg begin ik weer op te laden en te tintelen. Enthousiasme komt terug en het kriebelt dan na zo’n uitwisseling om zelf weer te beginnen.

Gek genoeg vergeet ik dat vaak als ik het nodig heb… laat ik m’n vrienden eens bellen om af te spreken.